Okres o 1 do 8 listopada jest zwyczajowo czasem zyskiwania odpustów za dusze w czyśćcu cierpiące, czyli zdobywania dla nich łaski całkowitego uwolnienia od kar, które muszą jeszcze odpokutować by wejść do chwały nieba. Warunki otrzymania odpustu są następujące:
– stan łaski uświęcającej
– wzbudzenie intencji uzyskania odpustu
– wyrzeczenie przywiązania się do każdego, nawet najmniejszego grzechu
– przyjęcie Komunii świętej
– pobożne odmówienie modlitwy Wierzę w Boga, Ojcze nasz, oraz dowolnej modlitwy w intencjach ojca świętego
– czyn odpustowy – od 1 do 8 listopada jest nim nawiedzenie cmentarza i modlitwa za zmarłych
W związku z pandemią koronawirusa, penitencjaria apostolska wydała dekret zmieniający nieco zasady zyskiwania listopadowych odpustów.
Oto tekst dekretu:
Do niniejszej Penitencjarii Apostolskiej dotarło wiele próśb Świętych Pasterzy, aby w tym roku, z powodu epidemii COVID-19, zmieniono pobożne dzieła w celu uzyskania odpustów zupełnych dla dusz czyśćcowych, które można uzyskiwać zgodnie z normą „Wykazu odpustów” (nad. 29, § 1). Dlatego Penitencjaria Apostolska, na mocy specjalnego polecenia Jego Świątobliwości Papieża Franciszka, chętnie ustanawia i określa, że w tym roku, aby uniknąć zgromadzeń, tam, gdzie są one zakazane:
a – Odpust zupełny dla osób nawiedzających cmentarz i modlących się, choćby tylko w myśli, za zmarłych przez poszczególne osiem dni, zwykle ustanowiony jedynie na dni od 1 do 8 listopada, dla pożytku wiernych może być przeniesiony na inne osiem dni listopada. Dni te, dowolnie wybrane przez poszczególnych wiernych, mogą być od siebie oddzielone.
b – Odpust zupełny związany z dniem 2 listopada, ustanowiony na Wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych dla tych, którzy pobożnie nawiedzają cmentarz i odmawiają tam „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga”, może być przeniesiony nie tylko na niedzielę poprzedzającą lub następującą, albo na sam dzień Uroczystości Wszystkich Świętych, ale także na inny dzień listopada, dowolnie wybrany przez poszczególnych wiernych.
c – Osoby starsze, chore i ci wszyscy, którzy z poważnych powodów nie mogą opuścić domu, na przykład ze względu na zakazy gromadzenia się licznych wiernych w miejscach świętych, będą mogli uzyskać odpust zupełny, jeśli tylko łączą się duchowo z tymi wiernymi, którzy pobożnie nawiedzają miejsca święte, oraz wykluczają wszelkie przywiązanie do jakiegokolwiek grzechu i mają intencję kiedy to tylko będzie możliwe spełnić trzy zwyczajne warunki (spowiedź sakramentalna, Komunia eucharystyczna i modlitwa w intencjach Ojca Świętego), odmówią pobożnie modlitwy za zmarłych przed obrazem Pana Jezusa lub Najświętszej Maryi Panny (na przykład jutrznię i nieszpory z oficjum Liturgii godzin za zmarłych, Różaniec, Koronkę do Bożego Miłosierdzia i inne modlitwy za zmarłych bliskich ich sercu), albo jeśli podejmą medytacyjną lekturę jednego z fragmentów Ewangelii z liturgii za zmarłych, lub też jeśli wypełnią uczynki miłosierdzia poprzez ofiarowanie Bogu cierpień i niedogodności swego życia.
Aby ten dostęp do łaski Bożej, udzielanej władzą kluczy Kościoła, stawał się łatwiejszy ze względu na miłosierdzie duszpasterskie, niniejsza Penitencjaria gorąco prosi, aby wszyscy kapłani posiadający odpowiednie uprawnienia, oddali się z gorliwością i wielkodusznością celebracji Sakramentu Pokuty i udzielali Komunii Świętej chorym.
Niemniej, jeśli chodzi o warunki duchowe dla uzyskania odpustu zupełnego, nadal obowiązują wcześniej wydane wskazania zawarte w „Nocie odnośnie sakramentu pojednania w obecnej sytuacji pandemii”.
Wreszcie, ponieważ dusze czyśćcowe wspierane są wstawiennictwem wiernych, szczególnie zaś miłą Bogu ofiarą ołtarza, gorąco zaleca się wszystkim kapłanom trzykrotne odprawianie Mszy św. w dniu Wspomnienia wszystkich wiernych zmarłych, zgodnie z Konstytucją Apostolską „Incruentum Altaris”, wydaną przez czcigodnej pamięci papieża Benedykta XV w dn. 10 sierpnia 1915 roku.
Niniejszy dekret jest ważny przez cały listopad. Bez względu na jakiekolwiek przeciwne zarządzenia.
Pragniemy również przypomnieć o wielkiej potrzebie modlitwy za osoby chore i umierające. Jeżeli zdarzy się sytuacja, że w naszym domu będzie ktoś umierający, pamiętajmy o trosce o zbawienie tej osoby. Kapłan nie może wejść do domu, aby udzielić ostatniego namaszczenia, jeżeli znajduje się tam osoba zakażona koronawirusem (wiązałoby się to z automatyczną kwarantanną i ryzykiem zamknięcia parafii), może natomiast udzielić rozgrzeszenia, jeżeli tylko widzi daną osobę – nawet przez okno. Dlatego zachęcamy, by mimo wszystko wzywać kapłanów do osób umierających i w bardzo poważnym stanie, aby mogły otrzymać rozgrzeszenie przed zabraniem do szpitala. W takiej sytuacji należy wszystko tak zorganizować, żeby kapłan rzeczywiście widział osobę, którą ma rozgrzeszyć. Pamiętajmy również o tym, że sami możemy wyprosić wiele łask umierającym. W każdym domu znajduje się gromnica, wszyscy znamy modlitwę Koronki do Bożego miłosierdzia. Koronka jest wielką pomocą dla konających. Sam Jezus prosił św. siostrę Faustynę o jej odmawianie, gdy czuwała przy łóżkach ludzi odchodzących z tego świata:
Na drugi dzień już po dwunastej, kiedy weszłam na salę, ujrzałam osobę konającą i dowiedziałam się, że agonia zaczęła się w nocy. (…) Nagle usłyszałam w duszy głos: – Odmów tę koronkę, której cię nauczyłem. Pobiegłam po różaniec i uklękłam przy konającej i zaczęłam z całą gorącością ducha odmawiać tę koronkę, Nagle konająca otworzyła oczy i spojrzała się na mnie i nie zdążyłam zmówić całej koronki, a ona już skonała z dziwnym spokojem. (…)
Kiedy weszłam do swej samotni, usłyszałam te słowa: każdą duszę bronię w godzinie śmierci, jako swej chwały, która odmawiać będzie tę koronkę, albo przy konającym inni odmówią, jednak odpustu tego samego dostępują. Kiedy przy konającym odmawiają tę koronkę, uśmierza się gniew Boży, a miłosierdzie niezgłębione ogarnia duszę i poruszą się wnętrzności Miłosierdzia Mojego, dla Bolesnej Męki Syna Mojego. O, gdyby wszyscy poznali, jak Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, ale jak bardzo my wszyscy potrzebujemy tego miłosierdzia, a szczególnie w tej stanowczej godzinie. (Dz 810-811)
Zwróćmy w tym czasie uwagę na naszych sąsiadów, którzy może nie wiedzą o możliwości skorzystania z posługi duszpasterzy. Postarajmy się poinformować ich o takiej możliwości, spiszmy numery telefonu, przekażmy kapłanom. Zadbajmy, by w tym czasie ludzie nie odchodzili z tego świata bez przyjęcia Bożej łaski.
Polecamy wszystkich chorych, starszych, samotnych i zakażonych opiece Matki Bożej i naszych świętych patronów.
